Zapomniany dwór w Słupicach
Słupice to niewielka wieś w powiecie dzierżoniowskim, położona u podnóża masywu Ślęży. Na jej terenie od lat rozsypuje się ciekawy dwór renesansowy o którym zapomnieli już chyba wszyscy, a jego stan jest z roku na rok coraz gorszy.
Pierwsza wzmianka o wsi pojawiła się w dokumentach już w XIV wieku. W tym czasie należała ona do rodu von Logau, który w XV wieku wzniósł niewielki zameczek obronny. W 1563 roku zostaje on przebudowany na renesansowy dwór obronny otoczony fosą. Był on na rzucie prostokąta z ryzalitem. Jego dłuższe boki zakończone były ozdobnymi szczytami, a okna ujęto w kamienne opaski. Na ścianach pojawiła się dekoracja sgraffitowa. Kolejna rozbudowa miała miejsce w XVIII wieku, gdy dobudowano skrzydło boczne. W XIX i na początku XX wieku był jeszcze nieznacznie przebudowywany, ale te prace nie zatarły jego pierwotnej, renesansowej formy. Ten skromny dwór był użytkowany jeszcze w latach siedemdziesiątych XX wieku. Na starych fotografiach widać zadaszony budynek, który był zamieszkały i używany na potrzeby gospodarcze. Nieremontowany został opuszczony i dzisiaj możemy oglądać już tylko jego ruiny. Zarośnięte, zaniedbane, niebezpieczne dla zwiedzających.
Historia jakich wiele, ale każdego obiektu żal... Nie tylko wspaniałe pałace zasługują na uwagę, bo przecież takie niewielkie, wiejskie dwory są znaczącą częścią historii tej ziemi.
Pierwsza wzmianka o wsi pojawiła się w dokumentach już w XIV wieku. W tym czasie należała ona do rodu von Logau, który w XV wieku wzniósł niewielki zameczek obronny. W 1563 roku zostaje on przebudowany na renesansowy dwór obronny otoczony fosą. Był on na rzucie prostokąta z ryzalitem. Jego dłuższe boki zakończone były ozdobnymi szczytami, a okna ujęto w kamienne opaski. Na ścianach pojawiła się dekoracja sgraffitowa. Kolejna rozbudowa miała miejsce w XVIII wieku, gdy dobudowano skrzydło boczne. W XIX i na początku XX wieku był jeszcze nieznacznie przebudowywany, ale te prace nie zatarły jego pierwotnej, renesansowej formy. Ten skromny dwór był użytkowany jeszcze w latach siedemdziesiątych XX wieku. Na starych fotografiach widać zadaszony budynek, który był zamieszkały i używany na potrzeby gospodarcze. Nieremontowany został opuszczony i dzisiaj możemy oglądać już tylko jego ruiny. Zarośnięte, zaniedbane, niebezpieczne dla zwiedzających.
Historia jakich wiele, ale każdego obiektu żal... Nie tylko wspaniałe pałace zasługują na uwagę, bo przecież takie niewielkie, wiejskie dwory są znaczącą częścią historii tej ziemi.
