Miechowice Oławskie - patowa sytuacja
Ciąg dalszy sprawy niszczejących malowanych stropów renesansowych dworu w Miechowicach Oławskich które zostały uznane przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu za zabytek ruchomy:
Stropy znajdujące się w dworze w Miechowicach Oławskich nie są wpisane do rejestru zabytków. Skoro cyt. przepis art.50 wskazuje, że tymczasowe zajęcie ma zastosowanie tylko do obiektów wpisanych do rejestru zabytków, a stropy nie mają tej formy prawnej ochrony - to brak jest podstaw prawnych do wszczęcia postępowania w sprawie ich tymczasowego zajęcia.
Stowarzyszenie Monitoring Zabytków idąc tokiem rozumowania organu konserwatorskiego wystąpiło o wpis stropów do rejestru zabytków. Okazało się jednak, że to także nie jest taka prosta sprawa:
POSTANOWIENIE nr 838/2013
Działając na podstawie art. 61 a § 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 98 poz. 1071 z 2000 r. z późn. zm.) w związku z art. 31 § 1 i 2 ww. ustawy oraz art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 z późniejszymi zmianami)
postanawiam
odmówić wszczęcia z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie wpisu do rejestru zabytków ruchomych polichromowanych stropów drewnianych, znajdujących się w renesansowym dworze w Miechowicach Oławskich, gm. Wiązów, powiat strzeliński.
Uzasadnienie
Pismem z dnia 20.05.2013 r. Stowarzyszenie Monitoring Zabytków, ul. Zwycięzców 48, Lwówek Śląski, reprezentowane przez Pana Arkadiusza Gutkę, wystąpiło do Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu z wnioskiem o bezzwłoczne wszczęcie postępowania administracyjnego w sprawie wpisania do rejestru zabytków ruchomych polichromowanych stropów drewnianych, znajdujących się w renesansowym dworze w Miechowicach Oławskich, gm. Wiązów, powiat strzeliński, oraz uznanie ww. Stowarzyszenia jako strony we wszczętym postępowaniu administracyjnym.
Rozpatrując sprawę Dolnośląski Wojewódzki Konserwator Zabytków we Wrocławiu ustalił stan faktyczny i prawny sprawy, i stwierdził co następuje:
Do rejestru wpisuje się zabytek ruchomy na podstawie decyzji wydanej przez wojewódzkiego konserwatora zabytków na wniosek właściciela tego zabytku. Natomiast podstawą prawną wszczęcia postępowania z urzędu jest przepis art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie i opiece nad zabytkami, zgodnie z którym wojewódzki konserwator zabytków może wydać z urzędu decyzję o wpisie zabytku ruchomego do rejestru w przypadku uzasadnionej obawy jego zniszczenia, uszkodzenia lub nielegalnego wywiezienia zabytku za granicę albo wywiezienia za granicę zabytku o wyjątkowej wartości historycznej, artystycznej lub naukowej.
Zgodnie z art.7 k.p.a. w toku postępowania organy administracji publicznej stoją na straży praworządności i podejmują wszelkie kroki niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli. Art. 77 k.p.a. wskazuje, że organ administracji publicznej jest obowiązany w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy.
W dniu 26 kwietnia 2013 r. Dolnośląski Wojewódzki Konserwator Zabytków we Wrocławiu na podstawie art. 38 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami wszczął postępowanie administracyjne w sprawie stanu zachowania dworu w Miechowicach Oławskich. Właściciel zabytku odmówił udostępnienia wnętrz obiektu ze względu na istniejące zagrożenie życia i zdrowia osób tam przebywających. W związku z powyższym obiekt skontrolowano wyłącznie z zewnątrz pod względem stanu zachowania substancji zabytkowej oraz ewentualnych zagrożeń dla niej, a także w celu określenia działań niezbędnych zarówno do jak najszybszego zabezpieczenia renesansowego dworu, jak i wyeliminowania zagrożenia życia i zdrowia ludzi.
Stwierdzono ogólny bardzo zły stan techniczny zabytkowego dworu, zwłaszcza postępującą degradację konstrukcji dachowej, wynikającą z braku pokrycia dachowego i wieloletniego szkodliwego działania warunków atmosferycznych. Wobec braku właściwego zabezpieczenia prowizorycznego pokrycia z folii oraz zaniedbania wykonania w odpowiednim czasie remontu dachu z przywróceniem pokrycia dachowego, na zasadzie art. 40 ust. 2 ww. ustawy, w dniu 5.07.2013 r. organ wszczął postępowanie zmierzające do wydania decyzji nakazującej wykonanie prac zabezpieczających i przeprowadzenie robót budowlanych przy tym zabytku, niezbędnych ze względu na zagrożenie zniszczeniem lub istotnym uszkodzeniem tego zabytku.
Zgodnie z art. 61a § 1 k.p.a., gdy (...) z innych uzasadnionych przyczyn postępowanie nie może być wszczęte, organ administracji publicznej wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania.
Wobec powyższego, mając na względzie katastrofalny stan techniczny obiektu, zagrażający życiu i zdrowiu ludzi, brak możliwości przeprowadzenia oględzin wewnątrz zabytkowego dworu w celu stwierdzenia stanu zachowania przedmiotowych drewnianych stropów i stopnia utraty ich wartości artystycznych, historycznych czy naukowych, a także wcześniejsze podjęcie przez organ działań, zgodnie z interesem społecznym, mających na celu doprowadzenie zabytku do jak najlepszego stanu we wskazany sposób i w określonym terminie, postanowiono jak na wstępie.
Sprawa staje się coraz bardziej kuriozalna, jeżeli spojrzymy na nią z perspektywy pozbawionego dachu dworu. Toczy się papierowa batalia mająca na celu już nie tylko udowodnienie całemu światu, że nic zrobić się nie da, ale także w sprawie kompetencji i roli organizacji społecznych działających (przeszkadzających urzędnikom) w sprawie ratowania zabytków.
POSTANOWIENIE Nr 800 /2013
Działając na podstawie fe9£il| § 1 i 2 k.p.a , z w związku z art. 38 ustawy z dnia 23 lipca 2013 o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami ( Dz. U .Nr 162 ,poz.l568 ze zm.)
postanawiam
odmówić dopuszczenia Stowarzyszenia „Monitoring Zabytków" z/s w Lwówku Śląskim, ul. Zwycięzców 48 do udziału w postępowaniu administracyjnym dotyczącym stanu zachowania dworu W Miechowicach Oławskich
Uzasadnienie
Pan Arkadiusz Gutka reprezentujący Stowarzyszenie „Monitoring Zabytków z Lwówka z dnia 4 lipca 2013 r. (przesłane faksem w dniu 4 lipca 2013 r.) o uznanie Stowarzyszenia „Monitoring Zabytków" w Lwówku Śląskim jako strony we wszczętym postępowaniu administracyjnym, dotyczącym stanu zachowania renesansowego dworu w Miechowicach Oławskich.
Dolnośląski Wojewódzki Konserwator Zabytków we Wrocławiu wszczął w dniu 26 kwietnia 2011 r., postępowanie administracyjne: W sprawie stanu zachowania dworu w Miechowicach Oławskich, na podstawie art. 31 ustawy o ochronie zabytków.
Zgodnie z art. 31 k.p.a organizacja społeczna może w sprawie dotyczącej osoby występować z żądaniem 1) wszczęcia postępowania, 2) dopuszczona jest do udziału w postępowaniu jeżeli jest to uzasadnione statutowymi tej organizacji i gdy przemawia za tym interes społeczny.
Dopuszczenie organizacji społecznej do postępowania, jakie toczy się przed organem administracyjnym w sprawie dotyczącej innej osoby, może nastąpić w przypadku spełnienia kumulatywnie dwóch przesłanek występujących w art. 31 § 1 pkt 2 kpa tj. jest to uzasadnione celami statutowymi tej organizacji oraz przemawia za tym interes społeczny. Spełnienie łych warunków podlega ocenie właściwego organu administracji. Niespełnienie chociażby jednego z nich powoduje, że organ administracji odmawia organizacji udziału w postępowaniu (zob. wyroki NSA w Warszawie z dnia 31 stycznia 2012r, II OSK 2161/10, Lex nr 1109379 oraz m dnia 17 listopada, II OSK 1786/10, Lex nr 1152044).
W aktach sprawy znajduje się „Regulamin Stowarzyszenia zwykłego „Monitoring", w którym czytamy, że Stowarzyszenie ma na celu monitorowanie wszelkich działań związanych z ochroną dziedzictwa narodowego lub mających wiązek w zakresie obowiązujących przepisów prawa. Można zatem przyjąć pierwsza przesłanka wymieniona w art.31 k.p.a jest spełniona, bowiem regulamin Stowarzyszenia zakłada ogólne cele związane z ochroną zabytków, a postępowanie w sprawie stanu zachowania dworu w Miechowicach dotyczy ochrony zabytków.
Mając na uwadze; sentencję Wyroku NSA z dnia 19.VII.2012, II OSK 2012 (Lex nr 1217445) że: Nie jest dopuszczalna taka wykładnia art. 31 § I k.p.a., zgodnie z którą organ administracji publicznej byłby niejako automatycznie zobligowany do uwzględnienia żądania organizacji społecznej z tych tylko powodów, że jest ona formalnie organizacją społeczną, której żądanie jest uzasadnione celami statutowymi, bez badania że przemawia za tym interes społeczny - organ zbadał również występowanie w omawianej sprawie interesu, społecznego, stwierdzając, że przesłanka ta nie występuje w przedmiotowej sprawie.
Organizacja społeczna wniosku o dopuszczenie do udziału w sprawie nie uzasadniła . Jak zasadnie uznał WSA w Warszawie w wyroku z dnia 26 listopada 2010 r (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 listopada 2010r., IV SA/Wa 1925/10, Lex nr 758916): Za udziałem organizacji społecznej w postępowaniu administracyjnym interes społeczny przemawiał będzie tylko wtedy, gdy będzie ona dysponowała wiedzą merytoryczną w kwestiach objętych swoimi celami statutowymi, ale i rozeznaniem w sprawie, w której ma zamiar uczestniczyć. Udział organizacji społecznej w postępowaniu na podstawie przepisu art. 31 § 1 k.p.a, nie może służyć partykularnym interesom samej organizacji społecznej łub jej członków, lecz musi odpowiadać wymaganiom racjonalnie pojmowanej kontroli społecznej nad postępowaniem administracyjnym w sprawach indywidualnych i działaniem w nim organów administracyjnych. Jednocześnie udział organizacji społecznej w postępowaniu w sprawie dotyczącej innej osoby nie może powodować naruszenia sfery jej prywatności przez nadmierne poszerzanie kręgu uczestników postępowania. Organizacja społeczna powinna nadto uprawdopodobnić, że przyczyni się aktywnie do lepszego wypełniania przez postępowanie administracyjne jego celów. Dopiero wówczas będzie można przyjąć, że za jej udziałem przemawia interes społeczny (zob. wyrok NSA w Warszawie z dnia 24 czerwca 2009f., II OSK 1038/08, OSP 2011/6/70); wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 maja 2010r., IV SA/Wa 460/10, Lex 675343). W ocenie organu udział Stowarzyszenia, które ma tylko w statucie zapisany cel ochrony zabytków, a nie przedstawia żadnych realnych osiągnięć w tej mierze , jest zbędny, gdyż organizacja ta nie ma żadnych kwalifikacji do występowania w tej konkretnej sprawie
W ocenie organu konserwatorskiego brak w przedmiotowej sprawie interesu społecznego , a tym samym - wobec niespełnienia przepisów art. 31§ 1, ust.2 - podstaw prawnych do dopuszczenia Stowarzyszenia „Monitoring Zabytków" do postępowania administracyjnego w sprawie stanu zachowania dworu w Miechowicach Oławskich.
W tym stanie rzeczy postanowiono jak w sentencji.
Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w terminie 7 dni licząc od dały otrzymania niniejszego pisma
Idąc tym tokiem rozumowania kwalifikacje i kompetencje oraz "osiągnięcia" w ratowaniu zabytków posiada sam "organ" oraz grupa ludzi zrzeszona wokół niego. Tylko wtedy istnieje "interes społeczny". Reszta powinna siedzieć cicho i przyglądać się życzliwie na kolejne "sukcesy" urzędników bijąc brawo. Pod czujnym okiem kompetentnego i wykwalifikowanego (zwłaszcza pod względem znajomości niuansów prawa) "organu" w postaci Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu dwór pozbawiony dachu popada z każdym w kompletną ruinę.
Stropy znajdujące się w dworze w Miechowicach Oławskich nie są wpisane do rejestru zabytków. Skoro cyt. przepis art.50 wskazuje, że tymczasowe zajęcie ma zastosowanie tylko do obiektów wpisanych do rejestru zabytków, a stropy nie mają tej formy prawnej ochrony - to brak jest podstaw prawnych do wszczęcia postępowania w sprawie ich tymczasowego zajęcia.
Stowarzyszenie Monitoring Zabytków idąc tokiem rozumowania organu konserwatorskiego wystąpiło o wpis stropów do rejestru zabytków. Okazało się jednak, że to także nie jest taka prosta sprawa:
POSTANOWIENIE nr 838/2013
Działając na podstawie art. 61 a § 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 98 poz. 1071 z 2000 r. z późn. zm.) w związku z art. 31 § 1 i 2 ww. ustawy oraz art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 z późniejszymi zmianami)
postanawiam
odmówić wszczęcia z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie wpisu do rejestru zabytków ruchomych polichromowanych stropów drewnianych, znajdujących się w renesansowym dworze w Miechowicach Oławskich, gm. Wiązów, powiat strzeliński.
Uzasadnienie
Pismem z dnia 20.05.2013 r. Stowarzyszenie Monitoring Zabytków, ul. Zwycięzców 48, Lwówek Śląski, reprezentowane przez Pana Arkadiusza Gutkę, wystąpiło do Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu z wnioskiem o bezzwłoczne wszczęcie postępowania administracyjnego w sprawie wpisania do rejestru zabytków ruchomych polichromowanych stropów drewnianych, znajdujących się w renesansowym dworze w Miechowicach Oławskich, gm. Wiązów, powiat strzeliński, oraz uznanie ww. Stowarzyszenia jako strony we wszczętym postępowaniu administracyjnym.
Rozpatrując sprawę Dolnośląski Wojewódzki Konserwator Zabytków we Wrocławiu ustalił stan faktyczny i prawny sprawy, i stwierdził co następuje:
Do rejestru wpisuje się zabytek ruchomy na podstawie decyzji wydanej przez wojewódzkiego konserwatora zabytków na wniosek właściciela tego zabytku. Natomiast podstawą prawną wszczęcia postępowania z urzędu jest przepis art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie i opiece nad zabytkami, zgodnie z którym wojewódzki konserwator zabytków może wydać z urzędu decyzję o wpisie zabytku ruchomego do rejestru w przypadku uzasadnionej obawy jego zniszczenia, uszkodzenia lub nielegalnego wywiezienia zabytku za granicę albo wywiezienia za granicę zabytku o wyjątkowej wartości historycznej, artystycznej lub naukowej.
Zgodnie z art.7 k.p.a. w toku postępowania organy administracji publicznej stoją na straży praworządności i podejmują wszelkie kroki niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli. Art. 77 k.p.a. wskazuje, że organ administracji publicznej jest obowiązany w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy.
W dniu 26 kwietnia 2013 r. Dolnośląski Wojewódzki Konserwator Zabytków we Wrocławiu na podstawie art. 38 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami wszczął postępowanie administracyjne w sprawie stanu zachowania dworu w Miechowicach Oławskich. Właściciel zabytku odmówił udostępnienia wnętrz obiektu ze względu na istniejące zagrożenie życia i zdrowia osób tam przebywających. W związku z powyższym obiekt skontrolowano wyłącznie z zewnątrz pod względem stanu zachowania substancji zabytkowej oraz ewentualnych zagrożeń dla niej, a także w celu określenia działań niezbędnych zarówno do jak najszybszego zabezpieczenia renesansowego dworu, jak i wyeliminowania zagrożenia życia i zdrowia ludzi.
Stwierdzono ogólny bardzo zły stan techniczny zabytkowego dworu, zwłaszcza postępującą degradację konstrukcji dachowej, wynikającą z braku pokrycia dachowego i wieloletniego szkodliwego działania warunków atmosferycznych. Wobec braku właściwego zabezpieczenia prowizorycznego pokrycia z folii oraz zaniedbania wykonania w odpowiednim czasie remontu dachu z przywróceniem pokrycia dachowego, na zasadzie art. 40 ust. 2 ww. ustawy, w dniu 5.07.2013 r. organ wszczął postępowanie zmierzające do wydania decyzji nakazującej wykonanie prac zabezpieczających i przeprowadzenie robót budowlanych przy tym zabytku, niezbędnych ze względu na zagrożenie zniszczeniem lub istotnym uszkodzeniem tego zabytku.
Zgodnie z art. 61a § 1 k.p.a., gdy (...) z innych uzasadnionych przyczyn postępowanie nie może być wszczęte, organ administracji publicznej wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania.
Wobec powyższego, mając na względzie katastrofalny stan techniczny obiektu, zagrażający życiu i zdrowiu ludzi, brak możliwości przeprowadzenia oględzin wewnątrz zabytkowego dworu w celu stwierdzenia stanu zachowania przedmiotowych drewnianych stropów i stopnia utraty ich wartości artystycznych, historycznych czy naukowych, a także wcześniejsze podjęcie przez organ działań, zgodnie z interesem społecznym, mających na celu doprowadzenie zabytku do jak najlepszego stanu we wskazany sposób i w określonym terminie, postanowiono jak na wstępie.
Sprawa staje się coraz bardziej kuriozalna, jeżeli spojrzymy na nią z perspektywy pozbawionego dachu dworu. Toczy się papierowa batalia mająca na celu już nie tylko udowodnienie całemu światu, że nic zrobić się nie da, ale także w sprawie kompetencji i roli organizacji społecznych działających (przeszkadzających urzędnikom) w sprawie ratowania zabytków.
POSTANOWIENIE Nr 800 /2013
Działając na podstawie fe9£il| § 1 i 2 k.p.a , z w związku z art. 38 ustawy z dnia 23 lipca 2013 o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami ( Dz. U .Nr 162 ,poz.l568 ze zm.)
postanawiam
odmówić dopuszczenia Stowarzyszenia „Monitoring Zabytków" z/s w Lwówku Śląskim, ul. Zwycięzców 48 do udziału w postępowaniu administracyjnym dotyczącym stanu zachowania dworu W Miechowicach Oławskich
Uzasadnienie
Pan Arkadiusz Gutka reprezentujący Stowarzyszenie „Monitoring Zabytków z Lwówka z dnia 4 lipca 2013 r. (przesłane faksem w dniu 4 lipca 2013 r.) o uznanie Stowarzyszenia „Monitoring Zabytków" w Lwówku Śląskim jako strony we wszczętym postępowaniu administracyjnym, dotyczącym stanu zachowania renesansowego dworu w Miechowicach Oławskich.
Dolnośląski Wojewódzki Konserwator Zabytków we Wrocławiu wszczął w dniu 26 kwietnia 2011 r., postępowanie administracyjne: W sprawie stanu zachowania dworu w Miechowicach Oławskich, na podstawie art. 31 ustawy o ochronie zabytków.
Zgodnie z art. 31 k.p.a organizacja społeczna może w sprawie dotyczącej osoby występować z żądaniem 1) wszczęcia postępowania, 2) dopuszczona jest do udziału w postępowaniu jeżeli jest to uzasadnione statutowymi tej organizacji i gdy przemawia za tym interes społeczny.
Dopuszczenie organizacji społecznej do postępowania, jakie toczy się przed organem administracyjnym w sprawie dotyczącej innej osoby, może nastąpić w przypadku spełnienia kumulatywnie dwóch przesłanek występujących w art. 31 § 1 pkt 2 kpa tj. jest to uzasadnione celami statutowymi tej organizacji oraz przemawia za tym interes społeczny. Spełnienie łych warunków podlega ocenie właściwego organu administracji. Niespełnienie chociażby jednego z nich powoduje, że organ administracji odmawia organizacji udziału w postępowaniu (zob. wyroki NSA w Warszawie z dnia 31 stycznia 2012r, II OSK 2161/10, Lex nr 1109379 oraz m dnia 17 listopada, II OSK 1786/10, Lex nr 1152044).
W aktach sprawy znajduje się „Regulamin Stowarzyszenia zwykłego „Monitoring", w którym czytamy, że Stowarzyszenie ma na celu monitorowanie wszelkich działań związanych z ochroną dziedzictwa narodowego lub mających wiązek w zakresie obowiązujących przepisów prawa. Można zatem przyjąć pierwsza przesłanka wymieniona w art.31 k.p.a jest spełniona, bowiem regulamin Stowarzyszenia zakłada ogólne cele związane z ochroną zabytków, a postępowanie w sprawie stanu zachowania dworu w Miechowicach dotyczy ochrony zabytków.
Mając na uwadze; sentencję Wyroku NSA z dnia 19.VII.2012, II OSK 2012 (Lex nr 1217445) że: Nie jest dopuszczalna taka wykładnia art. 31 § I k.p.a., zgodnie z którą organ administracji publicznej byłby niejako automatycznie zobligowany do uwzględnienia żądania organizacji społecznej z tych tylko powodów, że jest ona formalnie organizacją społeczną, której żądanie jest uzasadnione celami statutowymi, bez badania że przemawia za tym interes społeczny - organ zbadał również występowanie w omawianej sprawie interesu, społecznego, stwierdzając, że przesłanka ta nie występuje w przedmiotowej sprawie.
Organizacja społeczna wniosku o dopuszczenie do udziału w sprawie nie uzasadniła . Jak zasadnie uznał WSA w Warszawie w wyroku z dnia 26 listopada 2010 r (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 listopada 2010r., IV SA/Wa 1925/10, Lex nr 758916): Za udziałem organizacji społecznej w postępowaniu administracyjnym interes społeczny przemawiał będzie tylko wtedy, gdy będzie ona dysponowała wiedzą merytoryczną w kwestiach objętych swoimi celami statutowymi, ale i rozeznaniem w sprawie, w której ma zamiar uczestniczyć. Udział organizacji społecznej w postępowaniu na podstawie przepisu art. 31 § 1 k.p.a, nie może służyć partykularnym interesom samej organizacji społecznej łub jej członków, lecz musi odpowiadać wymaganiom racjonalnie pojmowanej kontroli społecznej nad postępowaniem administracyjnym w sprawach indywidualnych i działaniem w nim organów administracyjnych. Jednocześnie udział organizacji społecznej w postępowaniu w sprawie dotyczącej innej osoby nie może powodować naruszenia sfery jej prywatności przez nadmierne poszerzanie kręgu uczestników postępowania. Organizacja społeczna powinna nadto uprawdopodobnić, że przyczyni się aktywnie do lepszego wypełniania przez postępowanie administracyjne jego celów. Dopiero wówczas będzie można przyjąć, że za jej udziałem przemawia interes społeczny (zob. wyrok NSA w Warszawie z dnia 24 czerwca 2009f., II OSK 1038/08, OSP 2011/6/70); wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 maja 2010r., IV SA/Wa 460/10, Lex 675343). W ocenie organu udział Stowarzyszenia, które ma tylko w statucie zapisany cel ochrony zabytków, a nie przedstawia żadnych realnych osiągnięć w tej mierze , jest zbędny, gdyż organizacja ta nie ma żadnych kwalifikacji do występowania w tej konkretnej sprawie
W ocenie organu konserwatorskiego brak w przedmiotowej sprawie interesu społecznego , a tym samym - wobec niespełnienia przepisów art. 31§ 1, ust.2 - podstaw prawnych do dopuszczenia Stowarzyszenia „Monitoring Zabytków" do postępowania administracyjnego w sprawie stanu zachowania dworu w Miechowicach Oławskich.
W tym stanie rzeczy postanowiono jak w sentencji.
Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w terminie 7 dni licząc od dały otrzymania niniejszego pisma
Idąc tym tokiem rozumowania kwalifikacje i kompetencje oraz "osiągnięcia" w ratowaniu zabytków posiada sam "organ" oraz grupa ludzi zrzeszona wokół niego. Tylko wtedy istnieje "interes społeczny". Reszta powinna siedzieć cicho i przyglądać się życzliwie na kolejne "sukcesy" urzędników bijąc brawo. Pod czujnym okiem kompetentnego i wykwalifikowanego (zwłaszcza pod względem znajomości niuansów prawa) "organu" w postaci Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu dwór pozbawiony dachu popada z każdym w kompletną ruinę.
