Johann Wilhelm von Kyaw - „odnalezione” epitafium w Lwówku Śląskim
W murze parkingowym przy klasztorze O.O. Franciszkanów w Lwówku Śląskim znajdują się niechlujnie wmurowane szczątki dwóch kamiennych, późnobarokowych epitafiów. Okazuje się, że ich identyfikacja i przywrócenie im atrybucji nie są wcale trudne.
Jedno, zachowane w dwóch częściach, należy do Johannesa Wilhelma v.Kyaw/Giessmansdorf, Friedersdorf, pana na Gościszowie (pow. żytawski) i Biedrzychowicach Górnych (pow. lubański), żyjącego w latach 1640-1709. Drugie, zachowane tylko w górnej połowie, ufundowano dla jego pierwszej żony Marii Elisabeth v.Dreyling-Petersdorf, zmarłej w 1691 r.. Pisałam o nich w krótkim szkicu pt. „Nieistniejący pałac w nieistniejącej wsi”, zamieszczonym na tej samej stronie internetowej. Można domniemywać, że są to nagrobki, ufundowane przez niego samego za życia, przeznaczone do kaplicy w Gościszowie, o których wspominam w tym tekście. Nie wiadomo kiedy i jaką drogą trafiły do Lwówka, a także dlaczego znajdują się w takim stanie. Na pewno też pierwotnie posiadały zwieńczenia i może bardziej rozbudowane obramienia.
Małgorzata Stankiewicz
Jedno, zachowane w dwóch częściach, należy do Johannesa Wilhelma v.Kyaw/Giessmansdorf, Friedersdorf, pana na Gościszowie (pow. żytawski) i Biedrzychowicach Górnych (pow. lubański), żyjącego w latach 1640-1709. Drugie, zachowane tylko w górnej połowie, ufundowano dla jego pierwszej żony Marii Elisabeth v.Dreyling-Petersdorf, zmarłej w 1691 r.. Pisałam o nich w krótkim szkicu pt. „Nieistniejący pałac w nieistniejącej wsi”, zamieszczonym na tej samej stronie internetowej. Można domniemywać, że są to nagrobki, ufundowane przez niego samego za życia, przeznaczone do kaplicy w Gościszowie, o których wspominam w tym tekście. Nie wiadomo kiedy i jaką drogą trafiły do Lwówka, a także dlaczego znajdują się w takim stanie. Na pewno też pierwotnie posiadały zwieńczenia i może bardziej rozbudowane obramienia.
Małgorzata Stankiewicz
historyk sztuki, autorka książki "Gościszów - dzieje zamku"
