Historia spichlerza w Porcie Miejskim we Wrocławiu
Pierwsze plany budowy nowego Portu Miejskiego na cyplu u zbiegu Starej Odry i Odry pojawiły się w 1876 r. Wcześniej tereny te należały do wsi Kleczków (Kletschkau), przyłączonej w 1808 r. do Wrocławia. Od 1877 r. zaczęto wykup gruntów z rąk prywatnych właścicieli. W latach 1876 – 1897 powstało kilka projektów nowego portu uwzględniających najnowsze osiągnięcia inżynieryjne w tej dziedzinie. Ostatecznie opracowanie planów portu powierzono inżynierowi Luitpoldowi Güntherowi, który pracował wcześniej przy budowie portu cesarskiego w Bremerhaven. Częściowe opracowanie zabudowy powierzono architektowi Grunewaldowi, urządzenia mechaniczne projektował inż. Gaster. Kierownictwo budowy otrzymał Reimer. Nad całością czuwała komisja, której przewodniczącym był miejski radca budowlany Richard Plüdemman. Prace budowlane prowadziła firma Oesterlink & Hentschel.
Pierwsze plany spichlerza zbożowego powstały w 1899 r., ale jego budowę rozpoczęto dopiero pod koniec 1900 r., po ukończeniu budowy magazynu cukru i magazynu nr 3. Miał być najwyższym z magazynów projektowanych przy nabrzeżu basenu portowego nr 1, dominantą zespołu. Prawdopodobnie w chwili otwarcia Portu, 12 września 1901 r., spichlerz istniał dopiero w stanie surowym. W wydawnictwie okolicznościowym, które ukazało się z okazji otwarcia Portu, brak jego fotografii. Reprodukowane są jedynie jego rzuty, przekroje i rysunki elewacji, które różnią się w szczegółach od ostatecznej realizacji. Różnice są widoczne w kompozycji szczytów wieńczących tylne ściany loggi oraz w wyglądzie wieży maszynowni - miała być zwieńczona hełmem z latarnią, ostatecznie został zrealizowany projekt powstały dopiero w 1902 r. Elementy kamienne zostały wykonany z granitu strzegomskiego, bramy ognioodporne oraz rolety żaluzjowe sprowadzono z Berlina. W 1906 r. wykonano porealizacyjną dokumentację całego zespołu. W 1918 r. powstał projekt zadaszenia rampy przy elewacji północnej. W 1923 r. przebudowano pomieszczenie socjalne w segmencie wschodnim.
W 1945 r. segment wschodni spichlerza został zniszczony, uszkodzeniu uległ dach wieży maszynowni i hełm wieżyczki schodowej. W 1958 r., ówczesny właściciel Portu – P.P. Żegluga na Odrze, planował odbudowę segmentu wschodniego, zachowującą formę pierwotną. Projektu nie zrealizowano. W latach 60-tych XX w. uszkodzone ściany rozebrano do kondygnacji parteru włącznie, piwnice prowizorycznie zadaszono. Na początku lat 80-tych XX w. nad częścią piwnic segmentu wschodniego wzniesiono jednokondygnacyjny budynek. W nocy z 8/9 maja 2005 r. pożar zniszczył nadziemne kondygnacje segmentu zachodniego oraz dach wieży maszynowni. Wypalone ściany hali zachodniej rozebrano.
W ostatnich latach budynek był użytkowany m.in. przez: PZZ Sobótka S.A., Samopomoc Chłopską, Fermy Drobiu Woźniak. Od lutego 2009 r. użytkownikiem zachowanego segmentu środkowego spichlerza oraz piwnic w segmencie zachodnim jest firma OVOTEC, piwnice w części wschodniej użytkuje firma Fermy Drobiu Woźniak.
historyk sztuki
mgr Izabella Trembałowicz-Chęć
Pierwsze plany spichlerza zbożowego powstały w 1899 r., ale jego budowę rozpoczęto dopiero pod koniec 1900 r., po ukończeniu budowy magazynu cukru i magazynu nr 3. Miał być najwyższym z magazynów projektowanych przy nabrzeżu basenu portowego nr 1, dominantą zespołu. Prawdopodobnie w chwili otwarcia Portu, 12 września 1901 r., spichlerz istniał dopiero w stanie surowym. W wydawnictwie okolicznościowym, które ukazało się z okazji otwarcia Portu, brak jego fotografii. Reprodukowane są jedynie jego rzuty, przekroje i rysunki elewacji, które różnią się w szczegółach od ostatecznej realizacji. Różnice są widoczne w kompozycji szczytów wieńczących tylne ściany loggi oraz w wyglądzie wieży maszynowni - miała być zwieńczona hełmem z latarnią, ostatecznie został zrealizowany projekt powstały dopiero w 1902 r. Elementy kamienne zostały wykonany z granitu strzegomskiego, bramy ognioodporne oraz rolety żaluzjowe sprowadzono z Berlina. W 1906 r. wykonano porealizacyjną dokumentację całego zespołu. W 1918 r. powstał projekt zadaszenia rampy przy elewacji północnej. W 1923 r. przebudowano pomieszczenie socjalne w segmencie wschodnim.
W 1945 r. segment wschodni spichlerza został zniszczony, uszkodzeniu uległ dach wieży maszynowni i hełm wieżyczki schodowej. W 1958 r., ówczesny właściciel Portu – P.P. Żegluga na Odrze, planował odbudowę segmentu wschodniego, zachowującą formę pierwotną. Projektu nie zrealizowano. W latach 60-tych XX w. uszkodzone ściany rozebrano do kondygnacji parteru włącznie, piwnice prowizorycznie zadaszono. Na początku lat 80-tych XX w. nad częścią piwnic segmentu wschodniego wzniesiono jednokondygnacyjny budynek. W nocy z 8/9 maja 2005 r. pożar zniszczył nadziemne kondygnacje segmentu zachodniego oraz dach wieży maszynowni. Wypalone ściany hali zachodniej rozebrano.
W ostatnich latach budynek był użytkowany m.in. przez: PZZ Sobótka S.A., Samopomoc Chłopską, Fermy Drobiu Woźniak. Od lutego 2009 r. użytkownikiem zachowanego segmentu środkowego spichlerza oraz piwnic w segmencie zachodnim jest firma OVOTEC, piwnice w części wschodniej użytkuje firma Fermy Drobiu Woźniak.
historyk sztuki
mgr Izabella Trembałowicz-Chęć
